عذاب عشق

امشب به قصه ی دل من گوش می کنی/فردا مرا چون قصه فراموش می کنی

عذاب عشق

امشب به قصه ی دل من گوش می کنی/فردا مرا چون قصه فراموش می کنی

وداع

می روم خسته و افسرده و زار 

                             سوی منزلگه ویرانه ی خویش 

به خدا می برم از شهر شما 

                             دل شوریده و دیوانه خویش 

می برم تا که در آن نقطه ی دور 

                             شستشویش دهم از رنگ گناه 

شستشویش دهم از لکه عشق 

                              زین همه خواهش بی جا و تباه 

می برم تا ز تو دورش سازم 

                              زتو ای جلوه امیـــــــد محال 

می برم زنده به گورش سازم 

                              تا از این پس نکند یاد وصال 

ناله می لرزد می رقصد اَشک  

                              آه بگذار که بگریزم من 

از تو ای چشـــــــمه جوشان گناه 

                              شاید آن به که بپرهیزم من 

به خدا غنچه ی شــــادی بودم 

                              دست عشق آمد و از شاخم چید 

شعله آه شدم صد افسوس 

                              که لبـــــــــم باز بر آن لب نرسید 

عاقبت بند سفر پایم بست 

                              می روم خنده به لب خونین دل 

می روم از دل من دست بدار 

                              ای امیــــــــــــــد عبث بی حاصل 

نظرات 1 + ارسال نظر
ماریه پنج‌شنبه 16 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 03:02 ب.ظ http://farasolove.blogsky.com

قوی باش

دوست عزیز ممنونم که نظر دادین

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد